Thanjavur
| Regio: | Zuid India |
| Provincie: | Tamil Nadu |
Thanjavur of Tanjore ligt in de vruchtbare Delta van de Kaveri, een gebied dat ook wel de “rijstkom van Tamil Nadu” wordt genoemd.
Verspreid met prachtige monumenten, een erfenis van de machtige Cholas en oude tempels die kunstwerken zijn, staat Thanjavur (in de volksmond Tanjore genoemd) in Tamil Nadu, als een glorieus eerbetoon aan zijn voormalige koningen. In het hart van de stad ligt de Brihadeeswarar-tempel die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat en die in de 11e eeuw werd gebouwd en is versierd met unieke gravures en sculpturen, samen met inscripties die een verslag geven van het leven 1000 jaar geleden. Hoewel de tempels ontzagwekkend zijn, zijn de weelderige paleizen van de stad niet minder, wat getuigt van de grootsheid van de oude Dravidische beschaving.
Thanjavur staat ook bekend om de Zuid-Indiase kunst en ambacht en biedt een fijne selectie van traditionele handgemaakte voorwerpen zoals poppen, Tanjore-schilderijen en artikelen van palmbladeren. Thanjavur is ook populair voor klassieke muziek en Bharatnatyam-dans. Het is de geboorteplaats van het percussie-instrument thavil, in de volksmond gebruikt in de klassieke Indiase muziek.
Omzoomd door verschillende schilderachtige steden, fungeert Thanjavur als de toegangspoort tot serene bestemmingen zoals Chidambaram, beroemd om de Chidambaram Natarajar-tempel en Nagore, ongeveer 85 km verderop, dat wordt vereerd door moslims.
Volgens de legende is Thanjavur vernoemd naar een demon, Tanjan, die tijdens een gevecht door Heer Vishnu werd gedood. Zijn laatste verzoek was dat de regio naar hem genoemd zou worden, dit is door de heer Vishnu ingewilligd.
Bezienswaardigheden Thanjavur
Brihadeeshwarar tempel Thanjavur
De topattractie van Thanjavur is de Brihadeeshwara Tempel (Peruvudaiyar Kovil ) en dit is een hindoetempel gewijd aan Shiva. Het staat ook bekend als Periya Kovil, RajaRajeswara-tempel en Rajarajesvaram. Het is een van de grootste tempels in India en een voorbeeld van Dravidische architectuur tijdens de Chola-periode . Gebouwd door keizer Raja Raja Chola I en voltooid in 1010 na Christus, inmiddels meer dan 1000 jaar oud. De tempel maakt deel uit van het UNESCO- werelderfgoed dat bekend staat als de “Great Living Chola Temples” , terwijl de andere twee de Brihadeeswarar-tempel, Gangaikonda Cholapuram en Airavatesvara-tempel zijn. De tempel staat te midden van versterkte muren die waarschijnlijk in de 16e eeuw zijn toegevoegd. De vimanam (tempeltoren) is 66 meter hoog en is de hoogste tempeltoren ter wereld. De Kumbam (de top of de bolvormige structuur aan de bovenkant) van de tempel is uit één rots gehouwen en weegt ongeveer 80 ton. Er is een groot standbeeld van Nandi (heilige stier), uitgehouwen uit een enkele rots van ongeveer 4,9 m lang en 4,0 m hoog bij de ingang en dient als “beschermer van het land”. De gehele tempelstructuur is gemaakt van graniet, waarvan de dichtstbijzijnde bronnen ongeveer 60 km ten westen van de tempel liggen. De tempel is een van de meest bezochte toeristische attracties in Tamil Nadu. Het belangrijkste festival dat hier wordt gevierd is Maha Shivaratri in de tweede week van februari.
1. Maratha Ingang en 2. Keralantakan Tiruvasal
Na de Maratha ingang, de eerste poort die je tegenkomt om het tempelcomplex te betreden kom je bij de Keralantakan Tiruvasal. Zoals de naam al doet vermoeden, werd de eerste poort gebouwd tijdens de Maratha- heerschappij in deze regio. Direct daarachter ligt de tweede gopura (toegangspoort), de Keralantakan Tiruvasal, wat de “heilige poort van de Keralantakan” betekent. Het woord Keralantakan is de achternaam van koning Rajaraja die het bouwde. Deze gopura is een klassiek voorbeeld van Chola-architectuur. Deze is volledig gebouwd met granieten steen en speciaal gebouwd om de overwinning van de Chola-koning op de Cheras uit te beelden. De hele bouwwerken zijn voorzien van stenen beelden die verschillende goden in verschillende poses uitbeelden.
3. Rajarajan Tiruvasal
Ongeveer 100 meter verderop ligt de volgende gopuram op de binnenplaats, de Rajarajan tiruvasal genaamd. Rajaraja heeft de tempel gebouwd omdat hij wilde dat Thanjavur (toenmalige hoofdstad van de Cholas) door de toekomstige generaties niet alleen herinnerd zou worden als een fort, een stad of een plaats waar de grote Cholas regeerden, maar ook als een plaats waar God woonde. Hij wilde laten zien hoe de mensen van deze tijd leefden, en hoe wonderbaarlijk God hen beschermde en zegende. RajaRajan dacht dat de lichamen van de mensen tijdelijk op aarde waren, maar dat hun geest en de gedachten die uit de hoofden van de mensen voortkomen, niet samen met hen begraven mochten worden.
4. Nandi Mandapam
Zodra je in het hoofdtempelcomplex bent zie je recht voor je een verhoogd platform met een enorme, uit één stuk bestaande Nandi Bull. Dit bouwwerk werd rond tussen de zestiende en zeventiende eeuw gebouwd door de Nayaks. Zodra je de top van het platform bereikt, moet je recht omhoog naar het plafond kijken en het kleurrijke schilderij zien dat werd gemaakt tijdens de Maratha-heerschappij.
5. Varahi Altaar
Dit is een heel klein heiligdom naast het Noordklooster Mandapam, gewijd aan de godin Varahi. Ze vertegenwoordigt de wijsheid en wordt beschouwd als de keizerin van de dans of een boeddhistische personificatie van Shakti.
7. Brihadeeswarar Tempel Thanjavur
Het volgende bouwwerk is waarschijnlijk het belangrijkste bouwwerk in het hele complex waaronder alle andere tempelstructuren in het niet vallen. Je mag binnen geen foto’s maken, dus je zal het echt zelf moeten gaan bekijken. Zodra je de tempel binnengaat, is het koud, want binnen komt geen zon. Deze tempel is nog steeds in gebruik en hier worden regelmatig puja’s georganiseerd (een ritueel waarmee hindoes een godheid vereren). Hierdoor kunnen lange rijen ontstaan, maar neem dan de tijd om rustig rond te kijken naar de prachtige schilderijen en muurschilderingen. Het belangrijkste hoogtepunt van deze tempel is het schilderij van Raja Rajan met zijn goeroe Karuvurdevar en andere schilderijen uit de Chola-periode, die ooit bedekt waren tijdens het bewind van de Nayaks,maar later zorgvuldig gerestaureerd door ASI. Het belangrijkste heiligdom herbergt een Linga.
8. Interpretatie centrum met muurschilderingen
De Archaeological Survey of India (ASI) heeft een interpretatiecentrum geopend waar levensgrote fotografische reproducties van de 1000 jaar oude muurschilderingen uit de Chola-periode, getekend in de tempel, worden vertoond. Het centrum werd ingehuldigd tijdens het Pongal-festival in januari. Volgens ASI-functionarissen was de reproductie een veeleisende taak omdat de schilderijen enorm oud waren. De schilderijen werden in de jaren dertig ontdekt. Er werden Nayak-schilderijen gevonden over het Chola-schilderij. De ASI-experts hebben voorzichtig de laag van de Nayak-schilderijen losgemaakt. De schilderijen toonden Tripurantaka, Nataraja en het verhaal van Sundarar. Het doel van reproductie was om pelgrims en toeristen meer over de verhalen achter de schilderijen te vertellen.
9. Ganesha Altaar & 10. Karuvur Devar Altaar
Ganesha Shrine is een relatief klein bouwwerk dat aan het einde van de achttiende eeuw door Sarbhoji werd gebouwd . Deze structuur is op het oosten gericht en het idool binnenin is duidelijk zichtbaar vanaf het verhoogde platform. Rechts achter de Brihadeeswarar-tempel hebben we het Karuvur Devar-heiligdom. Zoals de naam al doet vermoeden is het opgedragen aan Karuvur Devar, de leraar en gids van Rajaraja I. Net als bij het Ganesha altaar is dit een klein bouwwerk met een gewelfd dak ondersteund door stenen pilaren. Er staat een boom achter dit bouwwerk dat als heilig wordt beschouwd.
11. Subrahmanya Altaar
Rechts, naast het Chandikesvara-heiligdom, hebben we het Subrahmanya-heiligdom, gebouwd door de Nayaks in de zeventiende eeuw. Deze structuur bestaat uit twee afzonderlijke secties. Het eerste platte dakdeel en het tweede een gopuram.
13. North Cloister Mandapam
Een substantieel deel van de noordelijke grens van het tempelcomplex werd gebouwd door Krishnan Raman, de militaire commandant van Rajaraja . Dit is niet één enkel heiligdom, maar een reeks van 36 subheiligdommen voor andere goden waarvoor geen afzonderlijke heiligdommen aanwezig zijn. Deze plaats werd verder voorzien van 108 linga’s door de Maratha- heerser Sarabhoji .
Vijayanagar Fort Thanjavur
Vijayanagar Fort ligt op 2 kilometer afstand van de Brahadeeswarar tempel. Dit majestueuze fort werd begin 1550 na Christus gebouwd door Nayaks en gedeeltelijk door Maratha-heersers. Het fort herbergt een Tanjore-paleis, Sangeetha Mahal, een bibliotheek en een prachtige kunstgalerie met veel sculpturen en schilderijen. De Shiva Ganga-tuinen maken ook deel uit van het complex. Hoewel het fort grotendeels in puin ligt, weerspiegelt het nog steeds de kracht en grootsheid die het ooit moet hebben gehad.
Siva Ganga Park Thanjavur
Het Siva Ganga-park werd tussen 1871 en 1872 door de gemeente Tanjore aangelegd als volkspark. Het ligt ten oosten van de 11e-eeuwse Brihadeeswara tempel en omvat de Sivaganga-tank die vermoedelijk is gebouwd door de middeleeuwse Chola-koning Raja Raja Chola. Sivaganga Park is een prachtig recreatiepark met oa. een kabelbaan, mini dierentuin en een wetenschapspark waar studenten heen kunnen om kennisbasis te vergroten. Daarnaast heeft het park een collectie prachtige bloemenplanten en enkele vogels en dieren. Het park is de laatste tijd uitgegroeid tot een van de belangrijkste trekpleisters van Thanjavur.
Maratha paleis Thanjavur
Het Thanjavur Maratha Palace Complex, plaatselijk bekend als Aranmanai, is de officiële residentie van de familie Bhonsle die van 1674 tot 1855 over de regio Tanjore regeerde. De oorspronkelijke naam van Thanjavur Palace is Sivaganga Fort, dat tegenwoordig zelden wordt gebruikt. Als je goed kijkt, is er zelfs een kleine gracht eromheen die bescherming bood tegen vijandelijke toegang. Vaak ten onrechte het “Thanjavur Maratha Palace” genoemd, werd niet gebouwd door Maratha Kings, maar door Thanjavur Nayaks. De Maratha’s hebben echter enkele verbeteringen aangebracht om aan hun behoeften te voldoen. Het wordt door de inwoners van Tamil Nadu in de volksmond “Thanjavur Aranmanai” genoemd. Het koninklijk paleis van Thanjavur is een allegaartje van ruïne en renovatie, prachtige kunst en willekeurige koninklijke parafernalia. Het doolhofachtige complex werd deels gebouwd door de Nayaks die Thanjavur in 1535 overnamen, en deels door een lokale Maratha-dynastie die regeerde van 1676 tot 1855.
Je kunt zeven verschillende delen van het paleis bezoeken – en je hebt drie verschillende kaartjes nodig om ze allemaal te zien. De Art Gallery en het Saraswati Mahal Library Museum zijn inbegrepen in het ‘volledige’ ticket, samen met de Mahratta Darbar Hall, de klokkentoren en de Saarjah Madi. De hoofdingang is vanuit het noorden, via een laan langs East Main Street. Onderweg kom je bij het hoofdkaartjeskantoor, gevolgd door het Maratha Palace-complex. Voorbij het loket leidt een doorgang naar links naar het Royal Palace Museum, een kleine verzameling sculpturen, wapens, olifantenbellen en rajas-hoofddeksels; ten tweede, de Maharaja Serfoji Memorial Hall, ter herdenking van de verlichte Maratha-geleerde-koning Serfoji II (1798–1832), met een betere collectie die uitkijkt op een ooit prachtige, nu afbrokkelende binnenplaats; en ten derde de Mahratta Durbar Hall, waar de heersers van Maratha audiëntie gaven in een groots maar vervaagd paviljoen versierd met kleurrijke muurschilderingen, waaronder hun eigen portretten achter het podium.
Darbar Hall & Sangita Mahal
De Maratha Durbar Hall heeft strepen op de achthoekige kolommen en sierlijke ontwerpen op de bogen. In deze zaal zijn portretten te zien van verschillende Maratha-heersers, waaronder Serfoji. De muren zijn versierd met afbeeldingen van goden en godinnen zoals Shiva en Vishnu met hun gemalin en Indra en andere bekende figuren. De Sangita Mahal, waar muziek en dans floreerden onder de bescherming van de koningen, is een miniatuur van het overgebleven hof van Thirumalai Nayaks. Durbar Hall is de belangrijkste attractie in Thanjavur Maratha Palace. Het werd in 1684 gerenoveerd en gereconstrueerd in de huidige structuur door de Maratha-koning Venkoji. Er zijn eigenlijk twee binnenplaatsen, de kleinere en de grotere. De kleinere heeft het houten dak en een aangrenzende tuin. De grotere binnenplaats heeft overal op de muren en plafonds kleurrijke schilderijen en stucwerksculpturen van Nayakas en Marathas. Door de schilderijen lijkt de Durbar-hal op een kleurrijke kunstgalerie.
Serfoji Memorial Hall
Koning Serfoji II was een geleerde koning die Thanjavur regeerde van 1798 tot 1832. Koning Serfoji II kende Marathi, Tamil, Sanskriet, Malayalam, naast Latijn, Grieks, Frans en Engels. Hij was een groot geleerde, die zijn bibliotheek (Sarasvati Mahal-bibliotheek) uitbreidde en 400 boeken over wetenschap en technologie meebracht uit Engeland, Europa, Frankrijk en Duitsland. Hij was astronoom, natuuronderzoeker en pedagoog en voerde zelfs staaroperaties uit. Hij was voor zijn tijd zeer vooruitstrevend. De Maharadja Serfoji II-herdenkingshal werd opgericht ter nagedachtenis aan deze koning. Het museum werd in 1997 voor het publiek geopend verklaard. De unieke collecties van koning Serfoji II, zoals Thanjavur-schilderijen, ivoor, zilver, kristallen artikelen, wapenkamers, meubels, glaswerk, marmerwerk enz kan je hier bezichtigen.
De Klokkentoren
De klokkentoren bevindt zich aan de noordwestelijke kant van de Arsenal Tower. Deze toren staat bij het publiek ook wel bekend als ‘het orenpaviljoen met brede gaten’ en is ontworpen in de stijl van de Gingee Nayaks. De zeven verdiepingen tellende klokkentoren biedt een prachtig uitzicht op de Grote Tempel en een panoramisch uitzicht op de stad Thanjavur. Er wordt ook aangenomen dat Vijayaragava Nayakkar deze elke dag om 12.00 uur beklom om de torens van de Srirangam Ranganatha-tempel te aanbidden, zichtbaar vanaf de top van deze toren. Tegenwoordig heeft deze toren slechts zeven verdiepingen, hoewel er wordt gezegd dat deze hoger was en dat er meer verdiepingen waren die beschadigd waren door donder en bliksem. Uit een onderzoeksnotitie blijkt dat er een enorme en ongebruikelijke klok op de toren stond, waarin de figuur van een aap elk uur op de gong sloeg.
Bangaru Kamakshi Amman-tempel in Thanjavur
De Bangaru Kamakshi-tempel ligt centraal in Thanjavur. Het woord Bangaru betekent ‘goud’, een verwijzing naar het gouden lichaam van de godheid, het gezicht van de godin is echter zwart. De geschiedenis zegt dat het idool van de godin Kamakshi zich elders bevond toen de priesters haar naar de huidige locatie brachten vanwege buitenlandse invasieaanvallen. Tijdens de aanhoudende islamitische invasies waren er ernstige aanvallen op de Kamakshi Amman-tempel van Kanchipuram. Om de godheid te beschermen verplaatste het bestuur het idool eerst naar Udayarpalayam en later naar Thanjavur. Tijdens deze verplaatsing werd het gezicht van de godin besmeurd met een zwarte substantie genaamd ‘punugu’ zodat ze verborgen was voor dieven en indringers. De tempelautoriteiten houden deze traditie nog steeds in stand. Bezoekers spreken gebeden uit voor godin Kamakshi.
Thanjai Mamani Kovil
Thanjai Mamani Kovil is een reeks van drie Vishnu-tempels, samen een Divyadesam genoemd. Het is een van de 108 tempelgebouwen in India. De tempel heeft een lokale oorsprongsmythe die zijn wortels heeft in een van de vele mythen over Heer Vishnu. Hij wordt hier voornamelijk aanbeden in zijn Narasimha-avatar, die hij voornamelijk gebruikte om de kwaadaardige koning Hiranyakashipu te verslaan en zijn toegewijde Prahlad te redden. Hun idolen zijn hier ook aanwezig. Het is een heiligdom dat geliefd en bezocht wordt door de toegewijden van Vishnu. De tempel biedt de unieke gelegenheid om getuige te zijn van drie verblijfplaatsen van de Heer op dezelfde plaats, samen met de goden van zijn gemalin en andere geassocieerde goden. Mensen bezoeken de plaats om allerlei redenen. In een van de heiligdommen zit godin Lakshmi aan de rechterkant van een woedende Vishnu, wat betekent dat goedheid niet kan overleven als er sprake is van ongecontroleerde woede.
Dansende poppen van Thanjavur
De Thanjavur-pop is een traditioneel Indiaas speelgoed gemaakt van terracotta materiaal. Koning Serfoji had een voorliefde voor unieke kunst en vooral voor levendige kleuren. De poppen hebben vanaf 2008 een plaats in het register voor geografische aanduidingen van de Indiase regering. Dit speelgoed is traditioneel handgemaakt en afgewerkt met een gedetailleerde, geschilderde buitenkant. De poppen zijn gemaakt in verschillende vormen, maten, stijlen en kleuren door getalenteerde ambachtslieden. In de oudheid werden de poppen gemaakt van klei afkomstig van de oevers van de rivier die bekend staat als ‘Cauvery’. Er wordt aangenomen dat de rijke en vruchtbare grond ervoor zorgt dat de pop een mooie uitstraling heeft. De poppen werden individueel met de hand gemaakt volgens oude, traditionele methoden.