Delhi
| Regio: | Noord India |
| Provincie: | Delhi |
Delhi, de hoofdstad van India, een miljoenstad, waar traditionele en moderne gewoonten samensmelten in Oud en Nieuw Delhi.
Er zijn twee Delhi’s. Het oude Delhi en New Delhi. Deze laatste is de hoofdstad van India. Twee steden die samen één grote stad vormen, een stad waar 13 miljoen mensen wonen, in harmonie. Delhi is het hart van de Indiase democratie, maar kan zeker tot een van de meest geavanceerde metropolitaanse steden ter wereld gerekend worden.
Old Delhi
In het oude Delhi stap je terug in een tijd van keizers, koningen en sultans. De tijd van moskeeën en paleizen. Je dompelt je er onder in de intrigerende geschiedenis van zowel hindoeïstische als islamitische machthebbers. Old Delhi is een van de oudste steden ter wereld. Deze oudheid is indrukwekkend met een levendige eetcultuur, kronkelende straatjes en talloze kleine winkeltjes en bazaars. Slenteren door Old Delhi is een onvergetelijke ervaring, waar nog steeds gerechten hun oorsprong vinden uit de Mughal keuken. Het oude Delhi is gecentreerd om de stad Shahjahanabad en vernoemd naar de islamitische Moghul-heerser Shah Jahan. Hij liet de stad in 1639 bouwen. Evenals het Rode Fort Lal Qila en India’s grootste moskee Jama Masjid.
New Delhi
New Delhi is heel anders, het is hectisch en druk. Het is een metropool vol kleuren, geuren, mensen, tuk tuks, chaos, riksja’s en vooral veel indrukken. New Delhi is ook een stad vol historie, prachtige paleizen en eeuwenoud werelderfgoed naast de groene parken en hippe bars. In december 1911 besloot koning George V van Groot-Brittannië dat de hoofdstad van Brits-Indië van Calcutta (nu Kolkata ) naar Delhi zou worden verplaatst. De bouw begon in 1912 op een locatie ongeveer vijf kilometer ten zuiden van het stadscentrum van Delhi, en de nieuwe hoofdstad werd formeel ingewijd in 1931. Hiermee was New Delhi officieel “geopend” en eigenlijk de meest westerse stad in Azië.
Delhi
Samen zijn Old Delhi en New Delhi een eigentijdse kosmopolitische wereld, de hoofdstad van India en een fascinerende toeristische bestemming en vaak de start van een rondreis door India.
Bezienswaardigheden Delhi
1. Jama Masjid Delhi
Midden in de doolhofachtige Chandni Chowk (maanlichtstraat) staat de glorieuze Jama Masjid, de een na grootste moskee van India (In Bhopal staat de grootste). De moskee heeft twee namen. De oudste, geschonken door Shah Jahan, is Masjid-i-Jehān-Numā, vertaalt zich naar ‘wereld-reflecterende moskee’ of ‘wereldtentoonstelling-moskee’ De andere, meer voorkomende is Jāmā Masjid is Arabisch voor ‘Vrijdagmoskee’ of ‘gemeentelijke moskee”. De term ‘Jama Masjid’ is niet uniek voor deze moskee, want sinds de zevende eeuw wordt het gebruikt om de gemeenschapsmoskee of de vrijdagmoskee aan te duiden, en daarom dragen vele moskeeen over de hele wereld deze naam en varianten hierop. De bouw van de moskee begon in 1644 en werd in 1656 voltooid door Mughal-keizer Shah Jahan (iens beroemdste werk de Taj Mahal in Agra is) Deze prachtige moskee is gemaakt van rode zandsteen en marmer en wordt ook Masjid-I-Jahanuma genoemd, wat betekent dat de moskee het uitzicht op de wereld domineert. De binnenplaats van de moskee is gebouwd met rode zandsteen en is vanuit het noorden, het zuiden en het oosten toegankelijk via trappen die ooit de locatie waren voor huizenmarkten, eetstalletjes en entertainers. De binnenplaats is zo groot dat er plaats is voor 25.000 personen. Jama Masjid is gebouwd op een hoogte van 10 meter en heeft drie poorten, twee 40 meter hoge minaretten en vier torens. Vanaf de toren heb je een prachtig uitzicht over de drukke straten van Old Delhi.
2. Red Fort Delhi
Op een steenworp afstand van de Jama Masjid, ligt de trots van Delhi, het UNESCO-werelderfgoed Rode Fort, een erfenis van Mughal-keizer Shah Jahan. Het Rode Fort staat bekend om zijn enorme omsluitende muren. De architectuur van het fort is een combinatie van Islamitische, Perzische, Timuridische en hindoeïstische stijlen. Elke avond wordt er een klank- en lichtspel gehouden. De betoverende show van een uur vertelt de geschiedenis van het Mughal-rijk in India en biedt een glimp van hun glorieuze verleden en de veelbewogen fasen die tot hun ondergang hebben geleid. De vertelling is opgenomen door de legendarische acteur Amitabh Bachchan, wat de show absoluut boeiend maakt.
De rode zandstenen muren van dit enorme Rode Fort zijn 33 meter hoog. Deze wal, gebouwd in 1638, werd voornamelijk gebouwd om te beschermen tegen indringers. Nu beschermt het tegen het lawaai van de stad.
Binnen het Red fort zijn een aantal interessante bezienswaardigheden:
Lahore Gate is de hoofdpoort, een emotioneel symbool van het moderne India, waar duizenden mensen samenkomen op Onafhankelijkheidsdag.
Chhatta Chowk: vrij vertaald, overdekte bazaar. Tijdens het bewind van keizer Shah Jahan was de Chhatta Chowk zeer exclusief en werden goederen als zijde, brokaten, fluweel, goud, zilverwerk, sieraden, edelstenen en edelstenen verkocht, om tegemoet te komen aan de luxueuze smaak van keizerlijke huishoudens.
Naubat Khana: dit staat ook bekend als Naqqar Khana en dit is het drumhuis dat bij de ingang tussen het binnen- en buitenhof van het Fort staat. In deze poort installeerden de Britten aanvankelijk het museum van het fort. Het werd later verplaatst naar de Mumtaz Mahal. Op dit moment zit het Indian War Memorial Museum in de Naubat Khana.
Moti Masjid Red Fort: letterlijk vertaald: “parelmoskee”. Dit is een 17de eeuwse moskee die in vijf jaar werd gebouwd door Mughal Keizer Aurangzeb in 1658. Het doel was om de keizer een gebedsmoskee te bieden dichter bij zijn privékamers in het Rode Fort. De moskee is beschadigd tijdens het beleg van Delhi (opstand in 1857) en het is vervolgens gerestaureerd door de Britten. De moskee is vernoemd naar het witte marmer.
Swatantrata Sangram Sangrahalaya: dit is een museum en is ook bekend als het Museum van de Indiase Vrijheidsstrijd, een belangrijke culturele instelling in Delhi, India. Het herdenkt de rijke geschiedenis en strijd van de Indiase vrijheidsbeweging tegen de Britse koloniale overheersing. Het museum toont oa. documenten, foto’s en memorabilia die verband houden met de onafhankelijkheidsstrijd van India.
Hayat Baksh Bagh: vrij vertaald: “levensgeschenkende tuin”. Het is de grootste tuin binnen het Red Fort. Het werd gebouwd door Mughal- keizer Shah Jahan. De tuin is prachtig versierd met zwembaden, fonteinen, grachten, ommuurde omheiningen en kanalen. Meestal zijn de Mughal- architecturen geïnspireerd door de islamitische cultuur, maar deze tuin is meer beïnvloed door de Perzische cultuur. In deze tuin staan twee pavillions: Sawan Pavillion en Bhadon Pavillion. Dit zijn twee vrijwel identieke constructies, uit wit marmer gesneden. In de pavillions is een muur met nissen. Oorspronkelijk werden er ’s nachts kleine olielampjes aangestoken en in deze nissen geplaatst, of overdag vazen met gouden bloemen. Het water uit het kanaal zou eroverheen stromen, waardoor de indruk ontstond van een gouden gordijn. De namen Sawan en Bhadon zijn de twee regenmaanden op de hindoeïstische kalender tijdens de moesson. Het is echter niet duidelijk welk paviljoen welke naam draagt.
Zafar Mahal: in het midden tussen de twee paviljoens Sawan en Bhadon ligt de Zafar Mahal. Dit bouwwerk werd gebouwd tijdens het bewind van Bahadur Shah II in 1842 en naar hem vernoemd. Dit paviljoen staat in het midden van een reeds bestaande watertank. Het is gemaakt van rode zandsteen, wat goedkoper was dan wit marmer. Oorspronkelijk leidde een brug van rode zandsteen naar het paviljoen, dat waarschijnlijk verloren ging na de Indiase opstand van 1857 . Na de bezetting in 1857 werd de tank een tijdlang als zwembad gebruikt door de Britse troepen.
Shah Burj en Asad Burj: dit zijn twee keizertorens, achthoekige torens van drie verdiepingen. De Shahi Burj bevindt zich in de noordoostelijke hoek van de keizerlijke omheining en op de zuidoostelijke hoek staat de Asad Burj. De watertoevoer, de Nahr-i-Bihisht, wordt via een hydraulisch systeem vanuit de rivier omhoog gekanaliseerd, het water gaat vervolgens door de toren en via kanalen naar verschillende andere gebouwen binnen het fort.
Hira Mahal: dit is een vierzijdige paviljoen van wit marmer werd gebouwd in 1842, tijdens het bewind van Bahadur Shah II . Het is eenvoudig ingericht, met reliëfs maar zonder inlegwerk. De bogen zijn uitgesneden en het paviljoen heeft een chhajja (overhangende dakrand). Aan de andere kant van het fort stond een identiek bouwwerk, de Moti Mahal, maar dat is waarschijnlijk verwoest in de Indiase opstand van 1857. Tussen deze twee paviljoens bevond zich waarschijnlijk een zwembad.
Hammam: De hamam van het Rode Fort in Delhi is een verborgen, bewaarde schat die ooit door de Mughal-keizer werd gebruikt voor een verfrissend bad. Het was ook een plek voor besloten ontmoetingen met naaste medewerkers. De plaats is verdeeld in drie secties: Jaam e Kun: waar de keizer zich uitkleedde voordat hij ging baden, een plek om na het bad een drankje te nuttigen en Sard Khana: waar de keizer een koud bad kon nemen als de temperaturen te hoog waren. In Garam Khana kon de keizer een warm bad nemen als het buiten ijzig koud was. Omdat de hammam een vochtige ruimte is, zijn de vloeren met stenen belegd in de vorm van Perzische tapijten.
Diwan-E-Khas of ook wel “hall of private Audiences”, Deze kamer/ruimte is in 1648 gebouwd als locatie voor recepties. Het was de locatie waar de Mughal-keizer Shah Jahan hovelingen en staatsgasten ontving. Het werd ook wel de Sjah Mahal genoemd.
Khas Mahal: dit was de privéwoning van de Mughal keizer in Delhi. Het bestaat uit drie delen: Viz-tasbih-Khana (Kamer van Vertelkralen), Khwabgah (slaapkamer) en tosha-khana (kleedruimte of zitkamer). Het interieur is versierd met uitgesneden wit marmer en beschilderd met kleurrijke bloemdecoraties. Het plafond was ook gedeeltelijk verguld.
Rang Mahal of Paleis van de kleur diende als onderdeel voor de keizerlijke harem. Het was het deel van het paleis waar vrouwelijke leden van de koninklijke familie konden uitrusten. Het stond ook bekend als het Paleis van Onderscheiding (Imtiaz Mahal) tijdens het bewind van Sjah Jahan. Nadat de Britten het fort in 1857 hadden bezet, werd Rang Mahal korte tijd als eetzaal gebruikt. Het interieur van het gebouw was ooit rijkelijk geschilderd en gedecoreerd. Sommige appartementen van dit gebouw worden Shish Mahal genoemd vanwege kleine stukjes spiegel die de plafonds bedekken.
Diwan-E-Am of ook wel “hall of Audience” is een kamer waar Mughal-keizer Shah Jahan (1592–1666) en zijn opvolgers leden van het grote publiek ontvingen en hun grieven aanhoorden. De Diwan-E-Am bestaat uit een voorhal die aan drie zijden open is, en aan de achterkant bevinden zich een reeks kamers van rood zandstenen muren. De hal is 30 bij 18 meter groot.
Mumtaz Mahal: letterlijk vertaald “Jewel Palace”. Dit was een van de zes belangrijkste paleizen die tegenover de Yamuna rivier lag. De zes paleizen waren met elkaar verbonden door Nahr-I-Bishisht , letterlijk vertaald “de Stroom van het Paradijs”, een waterweg die door het Fort heen liep.
Delhi Gate, is na de Lahore Gate de tweede ingang aan de zuidkant van het Red Fort. De poort dankt zijn naam aan de stad van het Fort. De poort werd gebouwd onder Shah Jahan en het werd door Aurangzeb voorzien van een 10,5 meter hoge versterkte buitenpost, gericht op het westen.
3. Bahai Lotus Tempel
Gebouwd in de vorm van een gigantische lotus, is de Bahai Lotus Tempel een serene tussenstop. De tempel behoort tot de Bahai-religie, die gericht is op alle religies. De tempel is ook voor iedereen, want ze zeggen dat het gebouw is opgedragen aan de ene God, de Schepper van de hele mensheid en van het hele universum. Ontworpen door de Iraans-Canadese architect Fariburz Sahba in 1986, heeft de tempel de vorm van een lotusbloem met 27 witmarmeren bloembladen. Er zijn negen deuren die uitkomen op een centrale hal van ongeveer 40 m hoog en biedt plaats aan 2.500 personen. Er zijn negen plassen water die er adembenemend uitzien in de schemering. De tempel is over de hele wereld beroemd om zijn architectonische vormgeving.
4. India Gate
De India gaat, ook bekend als All India War Memorial of Rajpath, is een oorlogsmonument in New Delhi. Het is een gedenkteken voor 74.187 soldaten van het Indiase leger die tussen 1914 en 1921 zijn omgekomen in de vele oorlogen waarbij India betrokken was. Op de muren van de poort staan de namen van 13.516 soldaten die zijn gesneuveld in de oorlog. De poort is ontworpen door Sir Edwin Lutyens in 1921 en in 1931 ingewijd. De poort heeft de architecturale stijl van de oude Romeinse triomfbogen, maar wordt het vaakst vergeleken met de Arc de Triomphe in Parijs en de Gateway of India in Mumbai. Net als in Parijs is ook hier een vlam, die bewaakt wordt door geüniformeerde soldaten. Tijdens Republic Day (26 januari) legt de president van India hier een krans, waarna een van de grootste parades wordt gehouden van het land. De poort is 42 meter hoog en gebouwd van rode zandsteen en was de eerste in zijn soort in Delhi.
5. Chandni Chowk Delhi
Chandni Chowk, die de oudheid van Old Delhi heeft bewaard, is een bruisende wijk maar ook een van de oudste wijken. Chandni Chowk is een levendige bazaar die bruist van activiteit, een labyrint van smalle steegjes die vol zitten met kleine winkeltjes, die heerlijke porties snacks, snoep en hartig lekkernijen verkopen of goedkope aanbiedingen aanbieden voor tal van producten, waaronder kleding. Chandni Chowk is ook erg populair om zijn eten. Indira Ghandi kwam hier graag. De naam “Chandni Chowk” betekent maanlicht en de markt wordt zo genoemd omdat tijdens de heerschappij van Shah Jahan het gebied een met bomen omzoomd kanaal had, dat de maan weerspiegelde.
6. Qutub Minar
In Mehrauli, een wijk ten zuiden van Delhi, vind je de Qutub Minar, een minaret of eigenlijk een overwinningstoren in het Qutub Complex. et een hoogte van 72,5 meter is de Qutub Minar het hoogste monument van Delhi. De bouw ervan begon in 1192 door Qutb Ud-Din-Aibak, oprichter van het Sultanaat van Delhi, nadat hij de laatste hindoeïstische heerser van Delhi had verslagen. De toren werd uiteindelijk pas in 1368 voltooid. Qutb Ud-Din-Aibak bouwde de kelder, waarna de constructie werd overgenomen door zijn schoonzoon en opvolger Iltutmish die drie extra verdiepingen bouwde. De vierde en vijfde verdieping werden gebouwd door Firoz Shah Tuglak. De verschillen in architectonische stijl zijn daarom duidelijk te zien want de eerste drie verdiepingen van de toren zijn gebouwd in rode zandsteen, terwijl de vierde en vijfde zijn gemaakt van marmer en zandsteen. Alle vijf verdiepingen zijn versierd met uitstekende balkons. Aan de basis is de toren 14,32 meter breedt, in de top meet de toren 2,75 meter breed. Rondom de Qutub Minar liggen diverse grafmonumenten en gebouwen. Hieronder bevinden zich de prachtige Alai-Darwaza poort (een meesterwerk uit de Indo-islamitische architectuur, gebouwd in 1311) en twee moskeeën waarvan de Quwwatu’l-Islam de oudste is in noord India. De moskeeën werden gebouwd uit hergebruikte materialen van ongeveer 20 Brahmaanse tempels. Sinds 1993 staat de toren op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
7. Akshardham Tempel Complex
“Akshardham” betekent de goddelijke verblijfplaats van God. Het wordt aanbeden als een eeuwige plaats van toewijding, zuiverheid en vrede. Het Akshardham-tempelcomplex staat in het Guinness Boek als ’s werelds grootste hindoetempel, 234 pilaren, negen koepels en 20.000 afgoden, 148 olifantenstandbeelden zorgden voor deze vermelding. Het is een prachtig stuk architectuur. Het complex is zeer wijds en ziet er van bovenaf uit als een prachtige hemelse stad. De tempel zelf is gebouwd in roze zandsteen en marmer en ligt in het midden van keurig onderhouden gazons, ongerepte waterkant en open binnenplaatsen. Terwijl je langs het adembenemende complex wandelt, zie je prachtige gravures van dieren, bloemen, dansers, muzikanten en goden die de muren sieren. Er wordt gezegd dat de steen die bij de bouw van de tempel werd gebruikt, uit Rajasthan kwam en ongeveer 6.000 ton woog. Het Italiaanse Carrara-marmer dat in de structuur wordt gebruikt, draagt bij aan de schoonheid van de grote tempel. Er zijn meer dan 300.000.000 vrijwilligersuren gestoken in de bouw van het complex en ruim 8.000 vrijwilligers uit de hele wereld hebben meegebouwd aan het complex. De tempel zelf is een bescheiden eerbetoon aan Bhagwan Swaminarayan (1781-1830). Enkele interessante kenmerken van de tempel zijn een muzikale fontein, de Sahaj Anand-watershow in Yagnapurush Kund en de adembenemende licht- en geluidsshow. Vanaf 19.30 uur vertelt de show verhalen uit oude hindoeïstische geschriften. Het is een spectaculaire vertolking die gebruik maakt van kleurrijke lasers, onderwatervlammen, waterstralen en videoprojecties. Ook biedt het complex plek aan verschillende exposities over de Indiase cultuur en heeft het een IMAX theater. Ook kan je er een boottochtje maken langs duizenden jaren aan Indiaas erfgoed. De tempel is toegankelijk via 10 poorten die 10 richtingen symboliseren. De hoofdingang is Bhakti Dwar of de poort van toewijding. Het complex is op 6 november 2005 geopend.
8. Raj Ghat – de laatste rustplaats van Ghandi
Gebouwd ter nagedachtenis aan Gandhi (1869 – 1948), die wordt vereerd als de vader van de natie, is Raj Ghat een marmeren platform waar hij werd gecremeerd op 31 januari 1948 nadat hij was vermoord op 30 januari. Raj Ghat vertaalt zich als “Royal steps” met het woord ‘koninklijk’, verwijzend naar het belang van de plaats en ‘stappen’ die verwijzen naar de klim vanaf de oevers van de Yamuna-rivier, want Raj Ghat ligt aan de oevers van de Yamuna-rivier. Ghandi is bij deze Ghat gecremeerd. De woorden ‘He Ram’, het laatste wat Gandhi zei, zijn op het monument gegraveerd. Ernaast staat een eeuwige vlam. Verschillende bomen in het landschap zijn geplant door hoogwaardigheidsbekleders zoals koningin Elizabeth II en de voormalige Amerikaanse president Eisenhower. Later werd het herdenkingscomplex uitgebreid met andere gedenktekens voor andere prominente mensen, als de premiers en presidenten van India en hun echtgenotes van India.
9. Humayuns Mausoleum Delhi
Het graf van Humayun, is het graf van Mughal keizer Mirza Nasir al-Din Muhammad, beter bekend als Humayun. Humayun werd op 6 maart 1508 geboren Babur ’s favoriete vrouw Māham Begum. Babur was de grondlegger van het Muhal Rijk op het Indiaanse continent. Humayan was de tweede Mughal keizer die regeerde van 1530 tot 1540, en van 1555 tot zijn dood in 1556 over het grondgebied wat nu bekend staat als Oost Afghanistan, Bangladesh, Noord India en Pakistan. In december 1530 volgde Humayun zijn vader Babur op de troon van Delhi als heerser van de Mughal-gebieden op het Indiase subcontinent, slechts 22 jaar oud. Zijn halfbroer Kamran Mirza erfde Kabul en Kandahar , de meest noordelijke delen van het rijk van hun vader. De twee halfbroers werden bittere rivalen. Na zijn dood op 27 januari 1556 werd Humayun’s lichaam voor het eerst begraven in zijn paleis in Purana Quila in Delhi op korte afstand van de huidige begraafplaats. Dit graf werd gebouwd in opdracht van Humayun’s eerste vrouw en hoofdgemalin, keizerin Bega Begum en ontworpen door Mirak Mirza Ghiyas en zijn zoon, Sayyid Muhammad. De bouw begon in 1565 en werd voltooid in 1572 en kostte 1,5 miljoen roepies (koers 2024: 90 euro), welke volledig betaald werd door de keizerin. Bega Begum was zo bedroefd over de dood van haar man dat ze haar leven voortaan aan één enkel doel had gewijd: de bouw van een gedenkteken voor hem dat het mooiste mausoleum van het rijk zou worden, op een plek vlakbij de Yamuna-rivier in Delhi. In het mausoleum zijn de graven van zowel de keizer als zijn vrouw en staat het als een bewijs van hun eeuwige liefde. Ook kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen liggen hier begraven, in totaal ongeveer 150 personen. Sinds 1993 staat het graf op de werelderfgoedlijst van Unesco.
De tombe zelf bevindt zich in het midden van een grote tuin, aangelegd in char baah (viervoudige) stijl, met vijvers die met elkaar verbonden zijn door kanalen. De hoofdingang bevindt zich aan de zuidkant en er is nog een ingang aan de westkant. In het midden van respectievelijk de oostelijke en noordelijke muur bevinden zich een paviljoen en een bad. Het mausoleum zelf bevindt zich op een hoog, breed terrasvormig platform met kleine gebogen cellen langs de zijkanten.
10. Gurdwara Bangla Sahib
De Gurdwara Bangla Sahib is één van de belangrijkste Sikh-tempels van Delhi en India. Gurdwara Bangla Sahib was oorspronkelijk een bungalow van Raja Jai Singh, een Rajput- heerser in de zeventiende eeuw, en stond toen bekend als Jaisinghpura Palace. De achtste Sikh Guru, Guru Har Krishan, woonde hier tijdens zijn verblijf in Delhi in 1664. Gedurende die tijd was er een pokken- en cholera- epidemie. Guru Har Krishan hielp de slachtoffers met hulp door vers water te geven uit de put bij dit huis. Al snel liep ook hij de ziekte op en stierf uiteindelijk op 30 maart 1664. Later werd door Raja Jai Singh een kleine tank boven de put gebouwd. Het water uit de put wordt nu vereerd omdat het genezende eigenschappen zou hebben en het wordt door de Sikhs over de hele wereld naar hun huizen gebracht. Na het verblijf van Guru Har Krishan werd de bungalow omgebouwd tot gurdwara (gebedshuis) die de naam Bangla Sahib kreeg, om het verblijf van de Guru te herdenken. Opvallend zijn de gouden koepels die glinsteren in de zon en het veelvuldig gebruik van wit marmer. Na een eerbetoon aan het heiligdom, waar het heilige boek wordt bewaard, kun je een wandeling maken langs de rustige vijver in de Gurudwara. Andere opvallende kenmerken zijn een kookgedeelte, een grote kunstgalerie en een school. Een langar (heilig voedsel) wordt aangeboden aan toegewijden die op bezoek komen. In maart 2021 is in de gurdwara een diagnostisch centrum geopend, met als doel gezondheidszorg aan de armen te bieden, die kunnen hier een MRI scan laten maken voor 50 rupees (€ 0,60 – koers april 2024).
11. Lodhi Gardens
Lodhi Gardens is een groot stadspark in Nieuw Delhi met een oppervlakte van 360.000 m 2 . Het park werd in eerste instantie vernoemd naar de vrouw van de Britse onderkoning van India, lady Willingdon. Zij liet in 1936 twee dorpen ontruimen om het park aan te leggen met de verschillende tombes uit het Lodi-tijdperk. In het park staan de tweelinggraven van Bada Gumbad en Sheesh Gumbad (beide 1494), de bolvormige tombe van Mohammed Shah (1450) en het fortachtige ommuurde complex van de tombe van Sikander Lodi (1518). In het park vind je ook de Athpula, een brug met acht pijlers over een klein meer, deze dateert uit de tijd van keizer Akbar. Lodhi Gardens bestaat verder uit een rozentuin, een meer en een kas, naast een grote verscheidenheid aan bomen en planten. Ook kun je hier een grote hoeveelheid verschillende vogels spotten, waaronder uilen, ijsvogels en neushoornvogels. Gezinnen, joggers en rustzoekers bezoeken het park graag.
12. Purana Qila
Purana Qila, letterlijk vertaald als “Oud Fort” ligt in het oosten van Nieuw Delhi en is een verdedigingsfort uit de 16de eeuw. Aanvankelijk werd aangenomen dat het fort in werd gebouwd door de Mughal-keizer Humayun als onderdeel van de stad Din Panah. Maar al snel veroverde Sher Shah de stad en noemde het fort Shergarh. Hij voegde enkele bouwwerken toe aan het complex, waaronder een moskee, “Qila-I-Kuhna moskee”, en het fort en zijn omgeving werden bekend als de “zesde stad van Delhi”. Niet lang daarna stierf Sher Shah en ging het fort terug naar Humayun. Nadat het voor heel korte tijd door verschillende heersers was bezeten, viel het in handen van de Britten. De muren rondom het fort zijn 1,5 kilometer lang en 18 meter hoog. Het fort heeft heeft drie toegangsbogen: Bara Darwaza (Grote Poort), Humayun Darwaza (Zuidpoort) en Talaqi Darwaza (Noordpoort). Met name de hoofdingang Bara Darwaza, een rode boogpoort geflankeerd door twee stevige ronde torens met schietgaten, ziet er indrukwekkend uit. Talaqi Darwaza wordt ook wel de ‘Verboden Poort’ genoemd, omdat alleen de sultan en diens harem en kinderen hierdoor naar binnen mochten.
13. Rashtriya Samara Smaraka – National War Memorial
Dit is een oorlogsmonument in Nieuw Delhi, vlakbij de India Gate. Het is gebouwd om de soldaten van de Indiase strijdkrachten te herdenken en te eten die hebben gevochten tijdens gewapende conflicten in het onafhankelijke India. Ook het personeel van de strijdkrachten die zijn omgekomen in de conflicten met Pakistan en China, de strijdkrachten die tijdens oorlog van Goa in 1961 en tijdens operatie Rakshak zijn omgekomen worden herdacht. Het monument is onthuld op 25 februari 2019 door de premier van India, Narendra Modi. Voordat dit monument werd onthuld, was de Amar Jawan Jyoti, meer bij de India Gate het nationale oorlogsmonument. Deze werd gebouwd na de Indo-Pakistaanse oorlog van 1971 in op dracht van premier Indira Ghandi. De vlam van dit monument werd op 21 januari 2022 samengevoegd met het nieuwe National War Memorial.