Sundarbans National Park

Sundarbans National Park staat bekend om de grootste mangrovebossen ter wereld en om de koninklijke Bengaalse tijger. Het park dankt zijn naam aan een van de mangroveplanten die bekend staat als Sundari (Heritiera Minor).

Sundarbans National Park

De Sundarbans is een Delta die voor het grootste gedeelte uit mangrovebos bestaat. De Sundarbans-delta wordt gevormd door de samenkomst van drie rivieren, Ganga, Brahmaputra en Meghna. Naast deze drie hoofdrivieren zijn er nog drie andere rivieren die een intrigerend netwerk van kanalen vormen. In het brakke water, de slikvlakten en de bomen, leeft een ongelooflijke verscheidenheid aan flora en fauna. Naast deze Delta herbergt de Sundarbans ook een flink aantal eilanden en dorpen. Sommige eilanden zijn op zichzelf al een attractie. De bekendste zijn Kalash, Henry en Netidhopani.

Ligging Sundarbans National Park

De Sundarbans, die worden gedeeld door India en Bangladesh, betekenen prachtig bos en werden in 1984 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Het park ligt op 120 kilometer afstand van Kolkata. Het is een Delta die zich uitstrekt over 40.000 vierkante kilometer. Het strekt zich uit van de rivier Hooghly in West-Bengalen in India tot aan de rivier Baleswar in Bangladesh. De Sundarbans zijn niet makkelijk bereikbaar. Om bij het Sundarbans National Park te komen is de dichtstbijzijnde luchthaven Calcutta, het dichtstbijzijnde treinstation Canning en de dichtstbijzijnde stad Gosaba. Vanaf Gosaba ga je naar Godkali Port en vervolgens door met de boot naar Sajnekhali, deze laatste tocht duurt ongeveer twee uur.

Geschiedenis Sundarbans

De geschiedenis van Sundarbans gaat terug tot 200-300 na Christus. Er wordt aangenomen dat de bossen van Sundarbans tijdens de Mughal-periode werden verpacht aan de nabijgelegen bewoners, die er nederzettingen bouwden. In de daaropvolgende jaren werden die nederzettingen echter aangevallen door de Portugezen en zoutsmokkelaars in de 17de eeuw. Het enige dat vandaag de dag nog rest, zijn hun ruïnes, in de plaats Netidhopani. Het was in 1875 onder de Forest Act, dat een groot deel van deze bossen werd uitgeroepen tot “reservaat”. Na de onafhankelijkheid van India werd het in 1977 uitgeroepen tot een natuurreservaat en op 4 mei 1984 opgericht als een nationaal park. In 1973 werd het park uitgeroepen tot een tijgerreservaat onder “Project Tiger“.

Wanneer kun je Sundarbans National Park het beste bezoeken?

De beste tijd om Sundarbans te bezoeken is tussen december en februari. Het weer is in deze periode erg aangenaam en dit is de beste periode om tijgers en andere wilde dieren te spotten. In de maanden april tot juli is het erg warm en kan de temperatuur oplopen tot een gemiddelde temperatuur van 43°C. In de moesson (regenperiode) is het niet mogelijk om het park te bezoeken omdat de meeste gebieden dan overstroomd zijn en het maken van een boottocht niet haalbaar is. Het park is open van september tot maart.

Flora Sundarbans

In de dichte bossen van Sundarbans National Park leeft een rijke verscheidenheid aan flora. Deze 64 plantensoorten kunnen overleven in eht brakke water en zoute overstromingen. Enkele van de meest voorkomende plantensoorten die er te vinden zijn, zijn de Sundari-boom, Golpati, Champa, Dhundul, Genwa en Hatal. Geschat wordt dat er ongeveer 78 soorten mangroves in deze bossen voorkomen. Ze zijn buitengewoon belangrijk vanwege de belangrijke rol die ze spelen in het overleven van mariene organismen.

Fauna Sundarbans

De Sundarbans hebben een grote verscheidenheid aan wilde dieren, met name de Koninklijke Bengaalse tijger die er veel voorkomt, ze schatten op ongeveer 400 tijgers. Naast de tijgers zijn er ook nog heel veel andere vogels en wilde dieren die in de mangrovebossen wonen. Naast de Koninklijke Bengaalse tijger vind je er ook viskatten, makaken, luipaardkatten, Indische grijze mangoesten, wilde zwijnen, vliegende vossen, schubdieren en Indische grijze mangoesten. De chital herten en de resusaapjes komen er ook veel voor. De Sundarbans zijn ook beroemd om zijn rijke zeeleven. Wat denk je van zoutwaterkrokodillen, maar ook rode vioolkrabben, heremietkreeften en een groot aantal reptielen, waaronder de watervaraan, de koningscobra en de rotspython. Ook woont de rivierschildpadden genaamd Batagur Baska (die door de IUCN als bedreigd worden beschouwd) in de Sundarbans. Ze zijn te herkennen aan hun kleine kop, een snuit die altijd omhoog gaat en een olijfbruin pantser. Het blaffende hert verdient ook een speciale vermelding, aangezien het wordt aangetroffen op een plek genaamd Haliday Island.

Safari Sundarbans

Omdat de Sundarbans zich midden in grote wateren bevindt, is een bootsafari de enigste manier om het park te verkennen. Met een beetje geluk kun je de Koninklijke Bengaalse tijger naast de  cruiseboot zien zwemmen. Er zijn hier zowel overheids- als privécruisetours beschikbaar, variërend van budget tot luxe opties. Ook kan je kiezen voor boten met en zonder airconditioning. De Sundarbans bezoekt je het beste tijdens een meerdaagse cruisesafari.

Belangrijke plaatsen in de Sundarbans:

Sajnekhali-uitkijktoren:

Sajnekhali Watch Tower wordt gerekend tot de meest gerenommeerde wachttorens in het park. De reden achter de populariteit is de nabijheid van een aantal resorts in het Sundarban-gebied. Deze plek dient ook als hoofdkantoor van de bosdienst. Een toerist kan alleen vanaf deze plek toestemming krijgen om het nationale park te betreden. De wachttoren biedt plaats aan 20 personen tegelijk. De belangrijkste attracties in deze regio zijn de Bono Bini-tempel, het Mangrove Interpretation Center en de toeristenlodge van de Bengal Tourism Department. Deze wachttoren maakt het verkennen van de wildernis leuk en gemakkelijk. Vooral vogelliefhebbers krijgen een speciaal schouwspel van avifaunasoorten zoals pelikaan, ijsvogels, plevieren, schootvleugels, witbuikzeearenden, wulpen, avondklokken en strandlopers.

Sudhanyakhali-uitkijktoren:

Sudhanyakhali Watch Tower is dé plek van waaruit een wildlife-freak een tijger kan spotten. Op deze uitkijktoren kunnen maximaal 25 personen tegelijk staan. Er is een vijver met zoet water achter de uitkijktoren. Wilde dieren komen hier vaak om te drinken met daarachter weer een uitgestrekt grasland. Naast de tijgers kun je hier ook andere diersoorten spotten, zoals krokodillen, wilde zwijnen en asherten.

Do Ban Ki Uitkijktoren:

Deze uitkijktoren biedt een canopy walk die een toerist kan uitvoeren om de fascinerende flora en fauna te bekijken. Deze canopy walk bevindt zich op een hoogte van zes meter van de grond en is ongeveer een halve kilometer lang. Naast tijgers kunnen toeristen ook Bahmini Kites en Chital Deer tegenkomen.

Netidhopani-uitkijktoren:

Deze uitkijktoren is verbonden met het beroemde verhaal van Lakhindari en Behula. Er wordt gezegd dat er aan de uiterste rechterkant van het bos een weg is aangelegd door koning Pratap Aditya om het kustgebied te beschermen. Hier kunnen maximaal 20 personen tegelijk de toren beklimmen en vanaf boven heb je uitzicht op het zoetwatermeer in de buurt.

Krokodillenproject Bhagatpur:

Als enige krokodillenproject in West-Bengalen is het Bhagabatpur Crocodile Project uitgegroeid tot een belangrijke toeristische trekpleister. Het ligt aan de oever van de Saptamukhi-monding, grenzend aan het eiland Lothian (een van de natuurreservaten in het Sundarbans Biosphere Reserve). Hier vind je de broedplaats van estuariene krokodillen en Batagur Baska-schildpadden, maar ook het dichte mangrovebos bij de samenvloeiing van het Saptamukhi-riviersysteem is verbazingwekkend. Het project herbergt krokodillen van verschillende leeftijden. Hoewel deze plek gemakkelijk bereikbaar is via Namkhana, kan je het ook bezoeken vanuit Sajnekhali. Dit project is echt een once in a lifetime-ervaring die je niet snel zal vergeten.

Kanak:

De kristalheldere wateren en oevers in Kanak worden gerekend tot de meest geliefde zonneplekjes voor Olive Ridley Turtles. Er zijn veel mythes verbonden aan Kanak, deze schildpadden. Er wordt gezegd dat ze rechtop reizen over een afstand van ongeveer 100 kilometer van de monding van de zee tot het Sundarbans National Park.

Piyali:

Het eiland Piyali is bedekt met weelderig groen en biedt een surrealistische natuurlijke schoonheid. Het is een ideaal weekendje weg en een paradijs voor vogelaars. Het eiland Piyali Island ligt aan de samenvloeiing van de rivieren Matla en Piyali en is te bereiken via een kleine brug over de rivier Piyali. Het eiland biedt rust en stilte en is zeer geliefd bij schilders vanwege het prachtige “schilderuitzicht”. Daarnaast kun je exotische vogels spotten, aangezien dit de thuisbasis is van een grote verscheidenheid aan vogelsoorten, ook kun je een boottocht gaan maken op de Piyali-rivier. Piyali heeft verschillende accommodatie mogelijkheden en is geliefd bij toeristen en bewoners om te picknicken.

Halliday-eiland:

Deze eilanden liggen aan de zuidkant van het Sundarban Tiger Reserve. Halliday Wildlife Sanctuary ligt ook in de regio. Het reservaat heeft de eer om het laatste toevluchtsoord te zijn van het zeldzame blaffende hert. Het Lothian Island Wildlife Sanctuary dat zich in de buurt bevindt, is het paradijs voor liefhebbers van exotische vogels.

Kaart